Saturday, September 16, 2017

ისევ თქვენ - შვილებივით რომ მიყვარხართ

(ეს ლექსი თქვენ დამაწერინეთ -თამარმა, ორმა მარიმ, ვასომ, ორმა ნიკამ, სამმა გიომ, ორმა დიტომ, ორმა ავთომ, ზურამ, ლექსომ....)

წლები წლებად რჩება,
                  ჟამი - ჟამად,
წუთები გარბიან და ვხვდები,
მე თქვენთან ვისწავლე
   წარსულში სიარული,
მებმევა თქვენთან ერთად
                           ფრთებიც...

წლები უცებ ქრება,
        ზარი ირეკება,
ცხოვრება ლამაზდება თქვენით,
მე თქვენთან ვისწავლე
      დევების დამარცხება,
თქვენი წარმატებით
               ვთვრები...

მე თქვენთან ვისწავლე
      პატარას სულის განცდა,
როცა მოგონილთან ვრჩებით,
მე თქვენთან ვისწავლე
       ღიმილით მოსმენა,
როცა გაკვეთილებს ყვებით...

წლები წლებად რჩება,
                  ჟამი - ჟამად,
ჩვენ ერთად დავწერეთ
                              მითი,
თქვენი ნაწერები ჩემთვის
                          ძვირფასია,
წერეთ, გამახარეთ მისით...

ფიქრი ფიქრია და
     ფიქრი - ღიმილია,
ხანდახან საჭიროა ცრემლიც,
როცა დაძინების დიდი
                       ქარაფისკენ
იგი ნის გარეშე მიდის.
*
მე თქვენთან ვისწავლე სიყვარული
სხვისი გაჩენილი შვილის,
თქვენი ტკივილის გულთან მიტანა და
ღამითაც თქვენზე ფიქრი.

მე თქვენთან ვისწავლე,
თქვენით ვარ ამაყი,
არ გვინდა ამაზე ფიცი...
ჩემგან რა ისწავლეთ,
ან რა განიცადეთ
ჩუმად ვარ, პასუხს დრო იტყვის...
                                                                                        ქეთევან ილურიძე

No comments:

Post a Comment