გული მწყდება...
მადლიერება არ მაძლევს ნებას, რომ არ დავწერო.
ბ-ნი თედო ჩვენი (927-ე ჯგუფის) უნივერსიტეტი იყო. თითოეული ლექცია სამეცნიერო კვლევას ჰგავდა. შემართებითა და სიყვარულით გვიკითხავდა II კურსიდან სახელმწიფო გამოცდებამდე ახალ ქართულ ენას.
მერე ენათმეცნიერების ინსტიტუტის ასპირანტურა... ბ-ნი თედო უთურგაიძე და ბ-ნი გენადი ბურჭულაძე - დიდი ადამიანები და დიდი მეცნიერები.
დღეს კი, თუ შედგა ჩემგან ფილოლოგი, თუ გამომდის ჩემი საქმე, თუ მიყვარს ის, რასაც ვაკეთებ, მათი დამსახურებაა...
გული მწუხარებით მიცემს!
ყოველთვის დიდი მოლოდინით ვკითხულობ ამ ნიჭიერი ფილოლოგის შემოქმედებას,გულში ჩამწვდომსა და ემოციურს.წარმატებას გისურვებ რთულ, მაგრამ საინტერესო გზაზე.
ReplyDeleteდიდი მადლობა...
DeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDelete