აპრილი გვაყრის სახეზე წვიმას,
ქუხილობს, ზეცას ეცვლება ფერი...
ზამბახის ნათქვამ მოგონილ არაკს
არ შეუძლია გვიცვალოს ბედი...
აპრილი გვაყრის სახეზე ყვავილს,
ხეები კრთიან ქარის ბერვისას...
ფოთლებზე ვატევ პატარა ბგერებს,
ჭრილობა მტკივა ჩემი ქვეყნისა...
აპრილი გვაყრის ვარდისფერ ფიფქებს,
წვიმის შხეფს მოაქვს ათასი ფერი,
მარგალიტებად მოფენილ ვარსკვლავს
ცის სიღრმეებში გაუდგამს ფესვი...
ზეცა და მიწა მზის სხივის დარად
გვათბობს, ხანდახან გვაციებს მზეშიც,
სუსხსა და სითბოს ისე მოგვაყრის,
ორივე ერთად აპრილობს ჩვენში...
ქეთო
